Nisan yağmurları gibi toprağını öpebilmek...

Ruken Siirt

 

Baharda Amara’ya uçabilmek,

Nisan yağmurları gibi toprağını öpebilmek

Dicle’nin coşkulu akışıyla

Fırat’ın yüreğine akabilmek uğruna

Nice kavgalar verdim.

İbrahimler misali putları kırdım

Nemrutların zulmüne inat

Tanrıların maskelerini düşürdüm.

İlk yaşam kıvılcımlarının

İlk nağmelerin, renklerin

İlk güzelliklerin, yaratımların

İlk aşkların, tüm ilklerin

Yaşam bulduğu

Kutsal Mezopotamya toprakları

Yitirdiği değerine

Ve

Hak ettiği özgürlüğüne

Kavuşsun diye

Ateşlerde diri diri yanmayı

Çarmıhlara gerilmeyi

Kayalıklara çivilenmeyi

Göze aldım.

Halk oldum

Sokaklarda özgürlük diye haykıran

Cesur yürekli çocuk oldum

Ölüm makinalarına taş fırlatan

Kutsal ana oldum

Yeni doğuşları gerçekleştiren

Sevda kadını oldum

Sonsuz aşkı yaratan

Umut oldum

Milyonların yüreğinde yeşeren

Güneş oldum

Soğuk karanlıkları parçalayan

 

Direnişim;

Tarihi hak ettiği hakikatine

Doğayı kaybettiği huzura

İnsanlığı özlem duyduğu özgürlüğüne

Kadını çalınan değerlerine

Yaşamı yitirdiği anlam derinliğine

Ulaştırmak içindir.

Bunun için;

Yalancı tanrıların

Ve

Zalim kralların

Karanlık kuyusuna atıldım

Ne karanlığın dondurucu soğukluğu

Ne de kötülüğün zehirli iksiri

Tutsak edebilir özgürlüğlü

Bedenimi gerseler de çarmıhlara

Yaksalar diri diri

Kor ateşlerde

Tutsak etseler de adalarda

Dokunamazlar ruhuma

Tarihin direniş destanlarında

İnsanlığın silinmez hafızasında

Kadınların sevgi yüklü gönüllerinde

Çocukların özgürlük hayallerinde

Özgürlüğün hakikat aşkında

Ölümsüzleşir ruhum

Direnişlerde doğarım yeniden

Çünkü ben

Ana tanrıçanın sevgili oğlu

Sevda kadının sonsuz aşkı

Ve

Halkımın özgürlük güneşiyim!